Er is een spreekgestoelte neergepoot,
een microfoon voor roerende betogen,
er zijn wat tissues voor betraande ogen
(al houden we ons liever dapper groot).
Hij heeft, nog voor z’n laatste ademstoot,
de platenkeus zorgvuldig overwogen,
er is gebak en voor een godsvermogen
aan sterke drank voor bij het middagbrood.
We nemen zichtbaar opgelucht een glas
en doen ons aan de sandwiches tegoed.
Terwijl we onze dorst en honger stillen
rolt hij, alleen met z’n geklede jas,
het laatste restje toekomst tegemoet
waar wij nog even niks van weten willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten