150524

Hieronder volgt een licht bewerkte versie van De kracht van tranen, de inzending voor de Pom deze week. Omdat het een haastklus was moest er nog wat stuc- en voegwerk gebeuren. Over de titel moet ook nog eens grondig worden nagedacht. Daar is het te mooi weer voor nu.

De kracht van tranen

Een hond die met de staart tussen de benen
nog tijdig de gedoemde stad ontvlucht
is vrij om ergens veilig in de luwte
de dreigende eruptie af te wachten,

maar in de knap vermomde rattenval,
de feestelijk gedekte keukentafel
waar ze haar tribunalen ensceneert,
is elke uitweg stevig dichtgetimmerd.

Straks zal ze met droge sherrysnikken
het pleit dat je niet winnen kunt beslechten.
Ze draagt de zwarte pruik en neemt het woord.

Verlamd aan de beklaagdenbank genageld,
door wetten en bezwaren gecastreerd,
hou je je vuisten netjes binnenboord.

150523

Omdat er voor alles een eerste keer is werden er gisteren wat gedichten voor de wolven gegooid op een poetry slam. De slam in kwestie werd georganiseerd door De Nieuwe Poort, een 'centrum voor bezinning' (maar daar merk je niets van hoor) onder de zwaveldampen van de Zuidas. De tweede ronde bleek het hoogst haalbare, vermoedelijk bij gebrek aan pyrotechnische effecten. (Teveel dichter. Tiens!)

Ook Greg (?), The Alien Kid en Ron Offerman strandden al in de eerste, respectievelijk tweede ronde. In de finale streden Simon Mulder (een gracieus heerschap) en Naomi, een meisje dat schijnbaar geen achternaam heeft. (Correcties welkom.)

Simon won de door de jury beschikbaar gestelde zuil, Naomi werd door het publiek naar de (halve?) finale van het NK afgevaardigd. Een verslag van de gevechtshandelingen is bij Pom (tevens jurylid, met vakkundige begeleiding van Daniël Vis en Daan Zeijen) te vinden. Omdat daarin geen melding wordt gemaakt van de zoet-melancholieke liedjes waarmee Jesje de Schepper de avond omlijstte, gebeurt dat hier.

Ook voor De Nieuwe Poort was het de eerste poetry slam. Dit soort initiatieven kan niet genoeg worden aangemoedigd, dus werd de nazit door dichters en jury eendrachtig tot het uiterste gerekt. En dankzij de vele genoten verfrissingen leek het in de boekhouding van het centrum voor bezinning net of het een hele drukke avond was geweest.

Volgende keer toch maar een lawinepijl meenemen.