zondag 15 februari 2015
150215
Drie gedichten, voorgedragen op zondag 15 februari bij Eijlders: Jingshan Front Street, Groepsportret met moordenaar en Lenina Dmitrievna.
Lenina Dmitrievna
Het malle kattenvrouwtje van vierhoog
houdt aan het dakraam lange monologen.
Ze kent van ieder onsje vlees de prijs,
heeft van de haren soep gekookt,
de nasmaak van wat mager is en zwak
brengt haar een beetje nader tot de dieren.
Op kousenvoeten sluipt de anarchie
tussen het huisraad van een halve eeuw
ze kent de waarde van de wasmachine die
nog met de stickers uit de winkel, vreemd en wit
als een gave kies in een verweerd gebit,
de boedel interessant houdt voor de gieren.
Brood is er nooit geweest en het beleg
bestaat alleen in haar herinnering.
Ze speldt medailles op haar boetekleed,
koopt van gekrompen roebels kattenvoer,
tot eindelijk de laatste mens krepeert
die nog iets van haar pekelzonden weet.
Op straat rollen de tanks naar nieuwe fronten,
de katten zwermen uit naar nieuwe daken:
dat de moraal pas na het vreten komt
hoef je zo'n beest geen tweemaal wijs te maken.
houdt aan het dakraam lange monologen.
Ze kent van ieder onsje vlees de prijs,
heeft van de haren soep gekookt,
de nasmaak van wat mager is en zwak
brengt haar een beetje nader tot de dieren.
Op kousenvoeten sluipt de anarchie
tussen het huisraad van een halve eeuw
ze kent de waarde van de wasmachine die
nog met de stickers uit de winkel, vreemd en wit
als een gave kies in een verweerd gebit,
de boedel interessant houdt voor de gieren.
Brood is er nooit geweest en het beleg
bestaat alleen in haar herinnering.
Ze speldt medailles op haar boetekleed,
koopt van gekrompen roebels kattenvoer,
tot eindelijk de laatste mens krepeert
die nog iets van haar pekelzonden weet.
Op straat rollen de tanks naar nieuwe fronten,
de katten zwermen uit naar nieuwe daken:
dat de moraal pas na het vreten komt
hoef je zo'n beest geen tweemaal wijs te maken.
Groepsportret met moordenaar
Elk jaar dezelfe martelgang,
een reünie, een hengstenbal,
het feest waar je de jonge bruid
gelukwenst met je slagershand.
In juni moet het hooi gemaaid,
pas als het tijd is, eerder niet,
zodat het ruisen van je zeis
geen overbodig opzien baart.
En in de herfst is er de jacht:
de kunst om in de eerste sneeuw
van een stuk aangeschoten wild
het bloedspoor tot zijn hol te volgen,
terwijl je duizend doden sterft
om wat je in een koortsnacht zegt,
om de speurzin van hun honden,
om hun laarzen in je grind.
Elk jaar als het seizoen begint
grijp je onwillig het geweer
om als een vos in kippenvel
in hun meute op te lossen.
Ooit zullen ze hun hoofden schudden
en huiveren voor het lemmet
van je vlijmscherp gesneden grijns
op hun vergeelde groepsportret.
een reünie, een hengstenbal,
het feest waar je de jonge bruid
gelukwenst met je slagershand.
In juni moet het hooi gemaaid,
pas als het tijd is, eerder niet,
zodat het ruisen van je zeis
geen overbodig opzien baart.
En in de herfst is er de jacht:
de kunst om in de eerste sneeuw
van een stuk aangeschoten wild
het bloedspoor tot zijn hol te volgen,
terwijl je duizend doden sterft
om wat je in een koortsnacht zegt,
om de speurzin van hun honden,
om hun laarzen in je grind.
Elk jaar als het seizoen begint
grijp je onwillig het geweer
om als een vos in kippenvel
in hun meute op te lossen.
Ooit zullen ze hun hoofden schudden
en huiveren voor het lemmet
van je vlijmscherp gesneden grijns
op hun vergeelde groepsportret.
Jingshan Front Street
Om te kunnen worden opgehouden
heeft een hand een arm, een torso nodig,
een tandeloze mond kan handig zijn
voor wie een aalmoes af wil smeken
of een slissend dankwoord uit moet spreken.
De rest is voor de dandy's en poseurs
in dit Chinese gruwelkabinet
waar vraag en aanbod, rang en stand
corresponderen in direct verband
met wat is uitgerukt of afgezet,
alsof een bende losgeslagen Peachums
met scalpel, botte bijl en beenderzaag
in een macaber bedelabattoir
beitelt aan hun stompe handelswaar.
Soms houdt een heel fraai exemplaar
de aandacht even langer vast
en wordt er haastig in een dikke beurs
geritseld naar een grotere coupure:
een bedelaar als deze is een dure.
Zijn hoofd zit er nog op, al scheelt het niks
en telt hij op zijn laatste vingers af
tot wat hij nog aan ledematen heeft
de rest zal volgen naar een armengraf.
Tot die tijd zal hij braaf, dag in dag uit,
met holle ogen in de Nikons staren,
de vette maar dociele melkkoe zijn
van de smeris die de tienden int
voor de vier tegels van zijn werkterrein.
heeft een hand een arm, een torso nodig,
een tandeloze mond kan handig zijn
voor wie een aalmoes af wil smeken
of een slissend dankwoord uit moet spreken.
De rest is voor de dandy's en poseurs
in dit Chinese gruwelkabinet
waar vraag en aanbod, rang en stand
corresponderen in direct verband
met wat is uitgerukt of afgezet,
alsof een bende losgeslagen Peachums
met scalpel, botte bijl en beenderzaag
in een macaber bedelabattoir
beitelt aan hun stompe handelswaar.
Soms houdt een heel fraai exemplaar
de aandacht even langer vast
en wordt er haastig in een dikke beurs
geritseld naar een grotere coupure:
een bedelaar als deze is een dure.
Zijn hoofd zit er nog op, al scheelt het niks
en telt hij op zijn laatste vingers af
tot wat hij nog aan ledematen heeft
de rest zal volgen naar een armengraf.
Tot die tijd zal hij braaf, dag in dag uit,
met holle ogen in de Nikons staren,
de vette maar dociele melkkoe zijn
van de smeris die de tienden int
voor de vier tegels van zijn werkterrein.
woensdag 11 februari 2015
150211
De gedichten meubilair en feilbaar onvermogen zoals geplaatst op Pomgedichten (hier en hier), waar de kloof tussen cult en camp dieper was dan gedacht. Te zijner tijd zullen de gedichten nog wel eens van hoofdletters en correcte interpunctie worden voorzien. Wanneer de redacteur weer uit het gips is. Niet eerder.
meubilair
het achteloze savoir-faire
waarmee een man van zestig jaar
een opdracht op het schutblad krast
gaat hem nog niet zo lekker af
nu plotseling, zoals dat heet,
'een nieuw publiek zijn werk ontdekt'
en hij na jaren lauw applaus
zomaar volle zalen trekt,
nu vier decennia te laat
zijn jongensdroom bevredigd wordt
door een gehoor van jonge vrouwen
dat stimorols zit bloot te kauwen
en in hun leuke startersflat
zijn bundel op het plankje schikt
tussen de ansicht van doisneau
en het cd'tje van piaf.
nu enkel nog de rietveldstoel
en het is af.
waarmee een man van zestig jaar
een opdracht op het schutblad krast
gaat hem nog niet zo lekker af
nu plotseling, zoals dat heet,
'een nieuw publiek zijn werk ontdekt'
en hij na jaren lauw applaus
zomaar volle zalen trekt,
nu vier decennia te laat
zijn jongensdroom bevredigd wordt
door een gehoor van jonge vrouwen
dat stimorols zit bloot te kauwen
en in hun leuke startersflat
zijn bundel op het plankje schikt
tussen de ansicht van doisneau
en het cd'tje van piaf.
nu enkel nog de rietveldstoel
en het is af.
feilbaar onvermogen
koester je feilen als een gave
koketteer met je tekorten,
woeker met je weemoed en krijg
alles wat je wilde voor je kiezen.
zorg dat de prinsen al vergeven zijn,
geen reis zonder beproeving blijft, neem
aan geen wedloop deel tenzij je
naast de troostprijs grijpen kunt.
plant bomen in het brakke zand:
zelfs een uitdrukkelijk bevel
zal nooit je laatste vruchten
tot voleinding kunnen dwingen.
misschien schuift een genadig lot
straks op de tijdbalk van het grote sneven
een ongeval naar links, een ramp naar rechts,
opdat je, als je eindelijk de duisternis instruikelt,
voor één keer larmoyant uniek kunt zijn.
koketteer met je tekorten,
woeker met je weemoed en krijg
alles wat je wilde voor je kiezen.
zorg dat de prinsen al vergeven zijn,
geen reis zonder beproeving blijft, neem
aan geen wedloop deel tenzij je
naast de troostprijs grijpen kunt.
plant bomen in het brakke zand:
zelfs een uitdrukkelijk bevel
zal nooit je laatste vruchten
tot voleinding kunnen dwingen.
misschien schuift een genadig lot
straks op de tijdbalk van het grote sneven
een ongeval naar links, een ramp naar rechts,
opdat je, als je eindelijk de duisternis instruikelt,
voor één keer larmoyant uniek kunt zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)