Alsof de sleutels aan mijn bos
nog op je deuren zouden passen
sluip ik wanneer het donker wordt
zo af en toe voorbij je huis,
behandel ik in ijltempo
(voor je me in de rede valt)
de ingekomen stukken
en de openstaande rekeningen.
Ik heb voor alle zekerheid
voor twee te drinken meegebracht
stoot tegen beter weten in
op je gezondheid aan,
voel soms de neiging om te zwaaien
wanneer iemand het licht opsteekt -
schrik me in zijn plaats wezenloos
dat ik een vreemde vent zie staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten