Natuur is om je asbak in te legen,
een saai en onverkoopbaar stukje land;
de verontruste hippies in de krant,
wat zieke bomen in de zure regen.
Geef ons de luchthavens en autowegen,
de moedwillig aangestoken heidebrand,
de walvis, nooit zo schoon dan als ze, op ’t strand
naar adem happend, tracht zich te bewegen.
Aan de gevolgen wordt niet veel gedacht:
de wereld maakt zich kennelijk geen zorgen
om hoeveel koolzuur er de lucht ingaat.
Nee, liever wordt geduldig afgewacht
totdat dit land door springtij op een morgen
domweg hersteld wordt in de oude staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten