Het was een bikkelharde veldslag die we allebei verloren,
toen we aanspraak maakten op hetzelfde strookje niemandsland.
Laten we mijn sigaretten en jouw vleesrantsoenen delen
bij het feestmaal voor ons geïmproviseerde kerstbestand.
Dat we beurtelings verraden werden door dezelfde vrouw
is geen aanleiding voor vuistgevechten, wraak of represailles,
we scheurden repen van haar lakens die we droegen als medailles
voor beledigingen, moedwil en bewezen kwaaie trouw.
We zullen samen schamper lachen in de veteranenkroegen,
vergelijken onze wonden alsof we vergeten zijn
hoe we naar beschutting zochten en dezelfde krater vonden
bij onze verkenningstochten in vijandelijk terrein.
We zullen een paar flessen delen (ook al worden we geen vrienden),
na afloop zal ik zeggen dat je op mijn kosten drinkt
en we zullen ons verzoenen, want we zijn maar oudgedienden,
stomtoevallig aan weerszijden van hetzelfde front verminkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten