150922

Het was lachen gisteravond bij de opening van het slamseizoen in Festina Lente. Al met al waren er helaas maar zeven dichters, maar in elk geval wel Ditmar Bakker, Katelijne Brouwer en Erica DE Stercke (die nota bene helemaal uit Gent was komen afzakken, en niet voor Jan Lul ook).

Is het heel raar om te zeggen dat een dichter, wiens naam je even ontschoten is, je eeuwig zal bijblijven? Als ik me niet vergis heette hij Michael, maar in elk geval vergastte hij het publiek, na wat inleidende woorden, op tweeënhalve minuut stilte. Een mild desoriënterende ervaring. Stond 'ie op het punt stond om een beroerte te krijgen? Zou hij gaan huilen?

Dichters die hun klassieken kennen begonnen alvast te zoeken naar een zuurstofapparaat, of in elk geval naar een glas water, maar gelukkig bleek het allemaal mee te vallen en was hier sprake van conceptuele kunst à la John Cage en Ciccone Youth. Of er ook van poëzie sprake was is een vraag die ik pas hoop te hoeven beantwoorden als ik ooit nog een keer in een jury mag plaatsnemen. Eerder niet.

Verder bracht Ditmar een aantal sonnetten en een halve roman in Ollekebollekes (waarin volop lichaamssappen werden uitgewisseld - door de protagonisten uiteraard, de dichter zelf hield het droog) en was er een indrukwekkende reeks gedichten van Katelijne, niet alleen over fenneks (fennecs?) maar ook over olifantenpenissen en de huidplooien (of waren het afgezakte pantalons?) waarin olifanten die plegen te verbergen.

Werkelijk, don't shoot the messenger.

Dan is het in een derde ronde toch lastig als je als eerste beginnen moet. Omdat zoiets me nog nooit overkomen is had ik twee all-singing-all-dancing juggernauts van gedichten in stelling gebracht, thuis afgeklokt op 4'30". De komende nachten moet ik me maar eens gaan afvragen of dat nou wel zo'n snugger idee was. Want Erica DE Stercke, de andere finalist, ging als een bulldozer uit de blokken en deed in een misschien niet helemaal afgeklokte, maar ijzersterke set de tiendaagse veldtocht nog eens dunnetjes over. De envelop met de juryprijs gaat morgen dan ook via Leiden, Dordrecht, Kalmthout, Antwerpen en Sint-Niklaas naar Gent.

Maar wie geeft er om enveloppen. De fles met daarin 0,75 liter publieksprijs ligt inmiddels in de kelders van Château Wijtgaard en zal binnenkort met een Boeuf Bourguignon, een Coq au Vin of een lamsstoof met abdijbier genuttigd worden. Want het is herfst mensen, het seizoen is weer geopend.