Twaalf jaar magnifieke vergezichten,
vierduizend zonsopgangen boven zee
en ieder jaar elf maanden lang november.
Het enige dat vaststond: windkracht negen.
En altijd tegen.
Als op een dag de Zuiderzee, herboren,
door een noordwester opgehitst, besluit
die vuile Omringdijk (en ook meteen
de rattenesten die daarachter liggen)
in een kolkende stormvloed weg te vegen,
dan gaat daar niet veel dierbaars mee verloren.
De zonsopgang zal zijn als nooit tevoren,
smeer boterhammen, grijp de selfiesticks:
het wordt beslist een prachtig dagje uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten