Ze heetten hem welkom met tangen en scharen,
een vacuümpomp trok hem binnenstebuiten.
Geradbraakt lag hij in de ruimte te staren,
in een wereld van maskers en flitslicht en spuiten.
Met veel formulieren en formaliteiten
werd het wonder al binnen een uurtje of twee
teruggebracht tot een reeks gortdroge feiten:
een nummer, een naam en een medisch dossier.
Zijn moeder bedwelmde haar statussymbool
met lauwwarme melk en haar maanziek gekoer.
In de inschrijvingsbrief van een poenige school
lag listig de pedagogie op de loer.
Het slachtoffer testte geërgerd zijn longen.
Vertederd omhelsde de vader zijn vrouw:
het was godverdomme een wolk van een jongen.
Zo eentje waaruit het ooit hagelen zou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten